تاریخچه پراید

تاریخچه خودرو پراید

پراید خودرویی که در دهه های اخیر در ایران تولید شده در واقع برای اولین بار حدود 35 سال پیش در سال 1986توسط مزدا به سفارش فورد و با نام فورد فستیوا تولید و به بازار عرضه شد.

فستیوا در کشور های آمریکا، ژاپن و استرالیا فروخته شد . نام “Festiva” از واژه اسپانیایی ” جشن ” گرفته شده است.

فورد با تولید مزدا با استفاده از پلت فرم DA و موتورهای چهار خطی سری B ، Festiva روند فوردهای ساخته شده و طراحی شده توسط Mazda را برای بازار آسیا و اقیانوسیه مانند لیزر و Telstar ادامه داد .

فروش نسل اول کره جنوبی در سال 1987 با نام کیا پراید آغاز شد که توسط کیا تحت لیسانس مونتاژ شد . استرالیا و اروپا اولین نسخه را بین سالهای 1987 و 1991 با عنوان ” مزدا 121 ” دریافت کردند. پس از سال 1991 ، فروش استرالیایی با نام “فورد فستیوا” اتفاق افتاد ، در حالی که فروش اروپا با نام “کیا پراید” ادامه داشت. کیا تولید پراید را در سال 2000 به پایان رساند.

این تولید مداوم به موازات نسل دوم جشنواره ای است که در سال 1993 معرفی شد و به عنوان Ford Aspire در آمریکای شمالی و Kia Avella در کره جنوبی و سایر بازارها فروخته شد.

اگرچه این مدل های نسل دوم در سال 2000 پس گرفته شدند ، اما نسل سوم بین سال های 1996 و 2002 در ژاپن به فروش رسید.

نسل اول فورد فستیوا ( پراید سابق )

نسل اول فورد جشنواره به سفارش شرکت مادر فورد توسط مزدا در ژاپن طراحی شد . هاچ بک سه در طراحی و ساخته شده مزدا در فوریه 1986 با نام “فورد فستیوا” با موتورهای 1.1 و 1.3 لیتری در ژاپن به بازار عرضه شد.

از طرح محرک چرخ جلو استفاده کرد و مکانیک های آن شامل فرمان قفسه و پینیون ، سیستم تعلیق جلو مستقل با ستون ها ، فنرهای کویل و نوار تاب ، و سیستم تعلیق عقب تیر پیچشی بود.

در سال 1989 با دریافت یک درب جلو پنجره مشبک و لنزهای لامپ دم ، فیس لیفت شد.

در ژاپن هنگام راه اندازی ، جشنواره سه درب Festiva در سطح مشخصات L ، L Special ، S ، Ghia و Canvas ارائه شد.

فورد از طریق شبکه نمایندگی Autorama بازار ژاپن Festiva را خرده فروشی کرد.

در نمایشگاه اتومبیل توکیو در سال 1986 ، مدلهای اسپرت GT و GT-X با یک موتور 1.3 لیتری بی سیم دوتایی (BJ) به نمایش درآمد. این یک کیت مخصوص بدنه و یک برجستگی برجسته سرپوشیده دارد و در تاریخ 1 دسامبر 1986 به فروش رسید.

در آن زمان ، (نسخه تجاری Festiva Cargo L ) نیز به دو یا پنج صندلی به ترکیب اصلی اضافه شده بود .

رتبه بندی پراید ( نسل اول پراید فورد فستیوا )

در رتبه بندی دانشگاه موناش سال 2008 از لحاظ ایمنی در یک مقایسه با سایر “اتومبیل های سبک رتبه پایین تر از متوسط را دریافت کرد (دو از پنج ستاره) ، درجه ایمنی صرفاً بر اساس حفاظت از سرنشینان خودرو محاسبه نشده است ، با در نظر گرفتن حفاظت از “دوچرخه سواران ، عابران پیاده و رانندگان سایر وسایل نقلیه این رتبه بندی صورت می گرفت .

پراید کیا در بازار آمرکیا

در اواسط سال 1986 ، یکی دیگر از شرکای فورد ، کیا موتورز در کره جنوبی تولید جشنواره را تحت لیسانس “کیا پراید” آغاز کرد.

از اواخر سال 1987 برای سال مدل 1988 ، کیا صادرات خود را با نام “فورد فستیوا” به ایالات متحده آغاز کرد. فروش کانادا در ژانویه 1989 آغاز شد ، با فروش خودرو از طریق فورد و همچنین نمایندگی های مرکوری .

فورد یک موتور 4 سیلندر 1.3 لیتری B3 و سه سطح تر و تمیز: L ، L Plus و LX را ارائه داد.

این دو مدل پایه دارای سیستم انتقال قدرت 4 سرعته بیش از حد پیشرانه بوده و LX به یک واحد پنج سرعته ارتقا یافته است. دور سنج و شیبفرمان نیز مانند ترمزهای آلیاژی ، آینه های از راه دور ، صندلی های داخلی پارچه ای و رادیو کاست AM / FM در تریم LX وجود دارد .

در طول عمر جشنواره در ایالات متحده ، کیا تقریباً 350،000 واحد صادر کرد.

توافق نامه با فورد مطابق با استراتژی کیا که در اواسط دهه 1980 اجرا شد ، برای پر کردن تدریجی خلا در بازار کم هزینه بازار که به تدریج توسط مارک های ژاپنی از مدل های گران تر با حاشیه سود بالاتر برکنار شد ، پر می شود. در مقایسه با خودروسازان رقیب در ژاپن و همچنین اروپا و آمریکای شمالی ، اصلی ترین مزیت رقابتی کیا نیروی کار کم درآمد کره جنوبی بود – که به اتومبیل هایی با قیمت پایین تر تبدیل می شود.

پراید ( مزدا 121) در بازار استرالیا

مزدا تولید جشنواره را به عنوان “مزدا 121” برای استرالیا (و اروپا) در سال 1987 آغاز کرد ، اما این مدل هرگز در ژاپن خرده فروشی نشد. در سال 1990 تولید خود را به پایان رساند و در فوریه 1991 به طور رسمی توسط مزدا استرالیا متوقف شد.

از اکتبر 1991 ، فورد استرالیا واردات خودرو را به عنوان “فورد فستیوا” از تاسیسات تولیدی کیا در کره جنوبی آغاز کرد. در جایی که مزدا به عنوان هاچ بک سه در فروخته می شد ، فورد در ابتدا فقط به عنوان پنج در فروخته می شد.

از ژانویه 1993 ، یک جشنواره سه درب و نشان “Festiva Trio” در استرالیا راه اندازی شد.

هر دو نسخه توسط میل بادامک فوقانی کاربراتور 1 کار می کردند.3 لیتری B3موتور با گیربکس پنج سرعته دستی؛ یک اتوماتیک سه سرعته برای پنج درب اختیاری بود.

تجهیزات استاندارد در استرالیا شامل رادیو AM / FM ، دور سنج ، برف پاک کنهای بادگیر متناوب ، تخلیه از راه دور برای درب عقب و درب پرکننده مخزن سوخت ، با تهویه مطبوع به عنوان گزینه.

فورد در مارس 1994 جشنواره خود را در بازار استرالیا متوقف کرد.

اقدام فورد استرالیا در اروپا به موازات جایی بود که کیا صادرات انواع هاچ بک سه و پنج درب ، صندوقدار چهار درب و واگن پنج درب از کیا پراید را در سال 1991 با نام خود آغاز کرد.

مزدا 121 (DA)

مزدا فروش 121 را به عنوان یک نوع بدنه هاچ بک سه درب در سال 1987 آغاز کرد تا در زیر مدل بزرگتر 323 قرار گیرد.

علی رغم تولید در آنجا ، 121 در ژاپن با مارک “مزدا” فروخته نشد .

مشخصات 121 استرالیایی با موتور 1.3 لیتری B3 مجهز شده بود که با گیربکس دستی پنج سرعته سازگار بود.

بازارهای اروپا همچنین موتور 55 لیتری 55 اسب بخار (40 کیلووات) 1.1 لیتری B1 را با گیربکس چهار سرعته دستی دریافت کردند.

121 از مارس 1987 در استرالیا فروخته شد. این خودرو دارای یک صندلی عقب کشویی بود که فضای بار را تا 180 میلی متر (7.1 اینچ) افزایش داد.

سطح تر و تمیز در استرالیا شامل خط پایه “لوکس” ، “فوق العاده لوکس” و “بالای سرگرم کننده” (بر اساس فوق العاده لوکس) است که دارای یک سانروف سقف بوم کشویی برقی بزرگ است .

از اکتبر 1988 ، فوق العاده لوکس متوقف شد.

اولین نمایش اروپا برای 121 در سالن خودكاری ژنو در مارس 1988 انجام شد. نسخه 1.1 لیتری آن در جولای 1989 اضافه شد.

سطح تر و تمیز L و LX بود ، نسخه SR نیز در انگلیس موجود است. در اروپا ، سیستم تهویه اتومبیل که با در نظر گرفتن مصرف کنندگان آمریکایی ساخته شده بود ، به دلیل پالایش آن برای کلاس قابل توجه بود. یک ویژگی جالب این بود که پشتی صندلی عقب را می توان تا حدودی عقب انداخت ، و صندلی را می توان به صورت طولی جابجا کرد و به 50 لیتر (11 گالن) فضا به محفظه چمدان بسیار کوچک افزود.⁼

مزدا نسخه جدید 121 (در اکتبر 1989 برای بازار استرالیا منتشر شد) را با درج جلو پنجره مشبک ، تزئینات بیرونی رنگ بدنه ، ابزار دقیق و صندلی ها و تزئینات داخلی صادر کرد. نسخه مزدا در سال 1991 متوقف شد و با تولید مزدا 121 نسل جدید ، بر اساس بازار ژاپن Autozam Revue جایگزین شد.

کیا پراید Y

کره جنوبی، صادرات خود را که با نام فستیوا در دسامبر 1986 آغاز شده بود در ژاپن و ایالات متحده عرضه کرد.

پراید به صورت چهار درب صندوقدار (در سطح LX ، GTX و تریم β) و همچنین فرم های هاچ بک سه و پنج درب (CD-5) و واگن پنج درب به فروش می رسد.

پراید اصلی فقط به صورت هاچ بک سه درب در دسترس بود ، در حالی که پنج درب پنجم در ژوئن 1988 به این خودرو اضافه شد. مدل چهار درب صندوقدار ، پراید بتا ، در نوامبر 1990 وارد شد و دامنه آن با سه درب کامل شد. وانت و واگن پنج درب در فوریه 1992. در نوامبر 1993 پراید ، یک لیفت صورت جزئی دریافت کرد و تولید نیز به آسیا موتور کیا منتقل شد.

کارخانه تابعه Gwangju به عنوان کیا بر روی Avella جدید (Ford Aspire / WB Festiva) تمرکز کرد. تا زمان جایگزینی مزدا 121 در اواخر سال 1990 ، خودروهای دارای نشان کیا فقط به بازارهای خاص خاص صادر می شدند. از سال 1999 ریو جایگزین پراید شد .

پراید در ژوئن 1991 در انگلستان به بازار عرضه شد ، هر دو پیشرانه 1.1- B1 و 1.3 لیتری B3 مجهز بودند. نسخه 1.1 فقط به صورت سه درب در تریم اصلی L در دسترس بود ( تایرهای سفید دیواری از ویژگی های معمول آن ها بود. ( همچنین یک نسخه دو نفره پنلی ون در انگلیس و برخی بازارهای دیگر وجود داشت.)

تزریق سوخت در نوامبر 1994 در مدلهای 1.3 لیتری ظاهر شد که از آن با عنوان “1.3i” یاد می شود. در این زمان ، نسخه 1.1 لیتری آن حذف شد.

در دسامبر 1995 شاهد شروع 1.3 در سه درب جایگزین L بودیم و سپس پراید در ژانویه 1999 در انگلیس به مدت کوتاهی متوقف شد. در ژوئن 1999 ، آن را در یک سطح ورودی سه درب که اکنون S نامیده می شود دوباره راه اندازی کرد سطح سه و پنج درب معروف به SX. فروش مدل راه اندازی شده مجدداً در ژوئن 2000 پایان یافت.

پراید ایرانی شرکت سایپا

تولید پراید توسط سایپا از سال 1993 با مجوز ساخت کیا پراید در ایران و استفاده از قطعات محلی 85 درصد از سال 2001 تا 2005 به عنوان پراید سایپا آغاز شد .

از سال 2003 ، سایپا مدل لیفت بک پنج درب جدیدی را بر اساس پراید تولید کرد که سایپا 141 نام دارد. ، ضمن ادامه فروش نسخه ایرانی پراید با نام های SAIPA Saba GLXi (صندوقدار چهار درب) ، SAIPA نسیم صفری (واگن پنج در) و SAIPA نسیم DMi (هاچ بک پنج در). در مقایسه با این نسخه ها ، سایپا 141 دارای یک سبک تجدید نظر شده در عقب با دم بلندتر و طراحی داخلی متفاوت است.

از سال 2007 ، SAIPA 141 با نام Venirauto Turpial در ونزوئلا مونتاژ و فروخته شد. این طرح برای دستیابی به 92 درصد قطعات محلی بود ، اما این به طور کلی غیر واقعی تلقی می شد و کل تولید سالانه Venirauto به طور کلی حدود 2000 خودرو را در بر می گرفت .

نوع nother که به SAIPA 132 معروف است در سال 2008 تولید خود را آغاز کرد و با سبک تجدید نظر شده در جلو و عقب متفاوت از Saba است.

این شرکت در سال 2008 یک مدل بدنه کوپه را با نام SAIPA 151 با محموله 500 کیلوگرم (1100 پوند) معرفی کرد. سکوی / موتور کیا پراید همچنین پایه ای برای مدل های PK ایرانی (2000 تا 2005) و New PK (2005 تا 2007) است که از بدنه های رنو 5 استفاده می کنند. در ایران ، پراید همچنان رایج ترین اتومبیل است که تقریباً 40 درصد از وسایل نقلیه در کشور SAIPA مشتق از پراید هستند.